سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مراقب باشید کودکتان زیاد تلوزیون تماشا نکند

وان شناسان بر این باورند که فرزند پروری هنری است که نیاز به خلاقیت، صرف انرژی، زمان و هزینه دارد. بخش عمده ای از این انرژی صرف برنامه ریزی و مدیریت اوقات فراغت فرزندان می شود. البته نتیجه کار همیشه رضایت بخش نیست، چراکه بسیاری از والدین در تامین شرایطی مناسب برای پر کردن اوقات فراغت کودک یا نوجوان شان، بخصوص در تعطیلات نوروزی به علایق و نیازهای فرزندشان توجه نمی کنند.

وقتی برنامه ریزی برای اوقات فراغت فرزندان، متناسب با نیازهای روحی و جسمی آنها صورت نمی گیرد، کودکان و نوجوانان تصور می کنند که بیشتر وقت شان را باید برای تماشای تلویزیون و بازی های کامپیوتری که بیشترشان هم خشونت آمیزند، صرف کنند؛ در حالی که ضایعه ناشی از تماشای کارتون ها یا انجام بازی های خشن، کمتر از خشونت های اجتماعی نیست.

علت گرایش کودکان و نوجوانان به بازی های کامپیوتری یا کارتون های خشن، ارضا شدن حس هیجان و رقابت خواهی است که در قالب این نوع برنامه ها نهفته است و از نیازهای روحی این مقاطع سنی محسوب می شود.

? کودک هیجان می خواهد

روان شناسان تاکید می کنند این درست است که بچه های امروز با توجه به آپارتمان نشینی بیش از پیش به فعالیت های ورزشی نیاز دارند، چراکه ورزش غیر از آن که نوعی فعالیت بدنی، اجتماعی و گروهی محسوب می شود، نوعی بازی هم به حساب می آید و می تواند به حس هیجان خواهی و رقابت پذیری کودک هم پاسخ بدهد. حال این بازی ها می تواند جنبه جسمی داشته باشد یا به تقویت قوای فکری یا تخیل کودک کمک کند.

کاهش زمانی که بچه ها جلوی کامپیوتر یا تلویزیون می گذرانند به همت و تلاش والدین برای برنامه ریزی فعالیت ها یا بازی هایی در خارج از خانه باز می گردد که درآنها رقابت و هیجان وجود داشته باشد. موسیقی و کارهای هنری دیگر اگر رنگ و بوی رقابت به خود بگیرد، می تواند به بسیاری از نیازهای هیجانی کودک و نوجوان پاسخ بدهد

? والدین مقصرند

این پدرها و مادرها هستند که نمی خواهند برای فعالیت های رقابتی کودکان خارج از منزل برنامه ریزی کنند. والدین ترجیح می دهند که فرزندشان را به تماشای کارتون یا انجام بازی کامپیوتری در خانه ترغیب کنند، زیرا خودشان هم از داشتن برنامه های پرتحرک و همراه با فعالیت های جسمی طفره می روند؛ کودک هم با تماشای برنامه های خشن به هیجانات درونی اش پاسخ می دهد.

بی جهت نیست که روان شناسان هشدار می دهند که صرف زمان طولانی پای تلویزیون یا کامپیوتر، فعالیت کودکان را محدود کرده و سلامت جسمی شان را به خطر می اندازد. از سوی دیگر تلویزیون ارتباط افراد خانواده را کم کرده و روابط سازنده و لازم والدین با کودکان و نوجوانان را محدود می کند.

? مدیریت اوقات فراغت نوروزی فرزندان

برنامه ریزی برای گذراندن اوقات فراغت باید ابتدا بر اساس علایق کودک یا نوجوانان و سپس امکانات والدین تنظیم شود. سرمایه گذاری برای تنظیم برنامه ای مفید و مفرح در تعطیلات نوروزی برای فرزندان به تامین مالی و نیز صرف وقت از سوی والدین نیاز دارد. در نظر گرفتن علایق کودک در تنظیم اوقات فراغت، پایه ای برای یادگیری مهارت های زندگی و خودشناسی او خواهد بود.

توجه به حس هیجان خواهی در کنار افزایش آگاهی های شناختی، روانی، اجتماعی و حرکتی اصلی ترین ضرورت ها در برنامه ریزی برای اوقات فراغت کودک یا نوجوان است

? تا آخر کارتون را نبینند

روان شناسان می گویند: لزومی ندارد که والدین اجازه دهند فرزندانشان از ابتدا تا پایان یک کارتون خشن را ببینند، بلکه می توان با ایجاد سوالاتی برای تحریک حس کنجکاوی کودکان، دیدن آن را برای حدس زدن اتفاقات و تحریک حس تشخیص کودکان از شخصیت های مثبت و منفی کارتون به چند بخش تقسیم کرد. به این ترتیب از تاثیرپذیری منفی کودکان، تحت تاثیر شخصیت های این نوع کارتون ها کاسته خواهد شد؛ به بیان دیگر والدین به کسب برداشت های صحیح از شخصیت های کارتونی توسط کودکانشان کمک می کنند. استفاده مداوم از برنامه های تلویزیونی، کودک و نوجوان را به گیرنده ای بدون تفکر و بدون داد و ستد اندیشه و تجزیه و تحلیل مطالب تبدیل می کند. در واقع، صدا و حرکت او را جلب کرده و به سمت بی توجهی، عدم انتخاب و بی تفاوتی نسبت به آنچه عرضه می شود، سوق می دهد. آن گاه نسلی که باید سازنده زندگی باشد، تماشاچی صرف صحنه ها می شود. استفاده صحیح، مفید و مفرح از وقت را باید از کودکی به فرزندان آموخت.


چگونه بچه ای حرف گوش کن داشته باشیم؟

کودک حرف شنو چگونه کودکی کیست؟

چگونه بچه ای حرف گوش کن داشته باشیم؟

آیا حرف شنو بودن کوک به معنای کودک مطیع و رام است؟

امروزه با توجه به تغییر سبک زندگی خانواده ها و در دسترس بودن ابزار های ارتباطی و شبکه های مجازی، شاهد تغییر رفتار و علایق کودکان نسبت به زمان گذشته هستیم. این تغییر رفتار در کودکان امروزی سبب به بوجود آمدن مشکلاتی از جمله حرف نشوی کودکان از والدین می شود.

گوش ندادن کودکان به حرف های والدینشان دلیل های زیادی دارد که از جمله آنها می توان به تحت تاثیر قرار گرفتن آنان از شبکه های اجتماعی، کانال های ماهواره ای یا در اثر مبتلا بودن کودکان به بیش فعالی، اتوسیم یا اختلالات رفتاری باشد. حرف شنو نبودن کودکان اگر از یک حدی فراتر رود نیاز به درمان و توجه کامل والدین دارد.

چگونه کودک حرف شنو داشته باشیم

ژان ژاک روسو در این خصوص رهنمودی دارد شاید این سخن در نگاه اول چندان خوشایند نباشد اما برای داشتن کودکانی حرف شنو میتوانیم آنها را در موقعیت هایی دشوار که ناشی از حرف گوش نکردنشان باشد قرار دهیم، بعنوان مثال اگر بطور مرتب بخواهیم با کودکان خود در خصوص استفاده از لباس گرم به مشاجره بپردازیم در نهایت ممکن است نه تنها به مقصود خود نرسیم بلکه حالتی از لجبازی و سرکشی را در آنها تقویت کنیم حال آنکه اگر اجازه دهیم آنان با عواقب ناشی از حرف گوش نکردن روبرو شوند ممکن است در دراز مدت به نتایج بهتری دست پیدا کنیم. اگر به کودک یاد آوری کنیم که درد و رنج اکنون خود در اثر بیماری سرماخوردگی ناشی از حرف گوش نکردن در چند روز قبل و نپوشیدن لباس مناسب است احتمال آنکه در مراتب بعدی کودک به درجات بالاتری از فرمانبرداری و حرف گوش کردن برسد بالاتر است.

چه موقع از روش فوق میتوانیم استفاده کنیم

البته آنچه ذکر شد تنها در مواردی صدق می کند که صدمات احتمالی کودک به خود و یا دیگر کودکان محدود و کنترل شده باشد، در مواردی که نافرمانی کودک به میزانی باشد که بیم خطرات و آسیب های جدی وجود داشته باشد استفاده از خدمات مشاوره گریز ناپذیر است

لزوم تغییر در نگرش و دیدگاه ها

آنچه که توجه به آن برای والدین لازم و ضروری به نظر میرسد، آنست که امروز دیگر انتظار داشتن کودک کاملا مطیع و فرمانبردار در حقیقت انتظاری نابجا ست، علاوه بر اینکه این امر عملا امکان پذیر نیست اصرار بر انجام آن میتواند صدماتی جدی به روابط کودک و والدین درآینده وارد کند.

باید به خاطر داشته باشیم که خاطرات دوران کودکی جزئی مهم از خاطرات در کل دوران زندگی هر شخصی هستند، خاطرات دوران کودکی قسمتی مهم از آن چیزی هستند که در آینده ضمیر ناخودآگاه کودک ما را می سازند.

بیگمان هیچکدام از ما دوست نداریم کودکانی فاقد اعتماد به نفس داشته باشیم اینگونه کودکان مشکلاتی جدی در خصوص ساختن زندگی و آینده خویش خواهند داشت. نوجوان و یا جوانی که دوران کودکیش پر از خاطرات تحکم آمیز پدر و مادر خود باشد یقینا نمی تواند ادعا کند دوران کودکی خوبی را پشت سر گذارده است.

افرادی که دوران کودکی مناسبی را پشت سر نگذارده باشند با انواع مشکلات در آینده مواجه خواهند بود بهترین دلیل برای صحت این ادعا میتواند رجوع به دوران کودکی خودمان باشد، بیگمان هیچکدام از ما نمی توانیم تاثیراتی که کودکی ما در شکل دهی به زندگی آینده ما داشته است را انکار کنیم.

ذهن خود را از پیش داوری ها پاک کنیم

برای داشتن کودک حرف شنو قبل از هر چیز لازم است ذهن خود را از هرگونه پیش داوری و باورهایی که در صحیح بودن آنها تردید وجود دارد پاک کنیم لازم است این نکته را در نظر داشته باشیم که این ما هستیم که کودک خود را وارد این جهان خاکی با تمامی دشواریها و نا ملایمت هایش کرده ایم ما در مقابل کودک خود مسئول هستیم و می بایست در برابر وی رفتاری شایسته از خود نشان دهیم نمی توانیم انتظار داشته باشیم صاحب کودکانی باشیم که مطیع و فرمانبردار و رام باشند این انتظاری بیهوده است حرف شنو بودن کودک معنایی متفاوت از این مفاهیم دارد.

کودک حرف شنو,راهکارهایی برای داشتن کودک حرف شنو,حرف شنوی کودکوقتی کودک سخت مشغول انجام کاری است بهتر است به او دستور ندهید

نکته بعدی که می بایست به آن اهمیت بدهیم آن است که آنچه که ما علاقمند به آن هستیم لزوما مسائلی نیستند که کودک ما نیز علاقمند به انجام آن باشد ابتدا باید از صحت و سقم درخواست هایی که از کودک خود داریم اطمینان کامل داشته باشیم بعنوان مثال کودکی که در طول روزهای متمادی در محیط بسته آپارتمان حبس بوده است و به دلیل مشخصات زندگی های شهری کمتر موفق به دیدار همسالان خود میشود زمانی که همسالان و سایر کودکان فامیل را می بیند طبیعی ست که میل به بازی و انجام جنب و جوش با آنها را داشته باشد البته این احتمال هست که سر و صدای ناشی از بازی کودکان برای ما بزرگسالان ناخوشایند باشد بنابراین از کودک خود خواهیم خواست که سر و صدا نکند و همچون ما بزرگسالان بر روی مبل نشسته و در خصوص اقتصاد یا مسائل سیاسی به بحث و گفتگو بنشیند.

احتمالا زمانی که وی این درخواست ما را اجابت نمی کنند بسیار متعجب میشویم و آنرا به حساب این می گذاریم که کودک حرف شنو نداریم حتی شاید لازم بدانیم به یک مشاور روانشناس مراجعه کنیم.

البته در خصوص مراجعه کردن به یک مشاور ما نیز با شما هم عقیده هستیم ولی در این مورد و یا مواردی مشابه این بیشتر باید در مورد بهبود و ارتقاء رفتار خودمان به مشاور مراجعه کنیم.


آموزش نقاشی سه بعدی برای کودکان

نکته اول:داشتن کاغذ مخصوص

بعضی از نقاشی های سه بعدی به کاغذ هایی مخصوص

نیاز دارند و خط ها در آن برجسته تر و زیباتر میشود ولی در

کاغذ هایی مثل:a4.a5و... خط ها در این کاغذ ها کارایی برجستگی ندارد.

نکته دوم:داشتن ماژیک های مخصوص نقاشی

بعضی از خط های نقاشی با کشیدن مداد هرگز برجستگی ندارد و

نقاشی سه بعدی نمیشود ولی تنها راهکار این است که با ماژیک های مخصوص

با رنگ هایی مثل:سیاه کم رنگ و پر رنگ خط های نقاشی را کشید ولی برای کمی

بهتر شدن نقاشی میتوانیم ار مداد استفاده کنیم.

حالا وقت نقاشی سه بعدی است!!

گام اول:سایه کشی و خط کشی

سایه کشی اولین ومهم ترین کار در نقاشی سه بعدی است و

بدون سایه کشی نقاشی هرگز سه بعدی نمیشود و برای سایه کشی

از ماژیک سیاه کم رنگ استفاده کنیم چون اگر از ماژیک سیاه پرنگ اسفاده کنیم

نقاشی بسیار بد میشود و در هنگام سایه کشی باید دقت کنیم خط ها کج نباشد.

گام دوم:از زاویه خوب نقاشی بکشیم.

در بعضی مواقع وقتی از روبرو نقاشی میکنیم نقاشی سه بعدی دیده نمیشود و به نظر می آید

که نقاشی ما سه بعدی نیست و آن را دور میندازیم!!. در این مواقع اصلا ناراحت نباشید بلکه خوشحال باشید

چون در جایی که نور زیاد باشد و زاویه دید ما درست نباشد نقاشی به نظر سه بعدی نمی آید.

بهتر است نقاشی را از زاویه ای درست و نور نه کم و نه زیاد نگاه کنیم و در این موقع میبینیم که نقاشی ما سه بعدی است.

گام سوم:کشیدن خط ها با خط کش.

وقتی ما بعضی از خط هارا با دست میکشیم شاید کمی بد و هم اندازه خط های

نقاشی نباشد و برجسته تر نباشد و بهترین کار این است که از خط کش استفاده کنیم.

گام چهارم: بریدن قسمت های اضافه نقاشی

و بهترین راه اینکه نقاشی برجسته تر و سه بعدی تر شود برش قسمت های اضافه نقاشی است.

برای مثال دور تا دور بعضی از قسمت کاغذ را برش دهیم تا به نضر بیاید که نقاشی سه بعدی ما ایستاده است و

نقاشی بهتر و زیباتر میشود. بعد از خواندن این مطلب به شما پیشنهاد میکنم به دیدن مطلب آموزش نقاشی به کودکان-روش جدید بپردازید

 


راز تربیت دختری شاد و قوی

والدین بخصوص مادران بشدت بر روی دختران تأثیرگذارند

تربیت دختران کمی پیچیده است همه‌جا شما با تبلیغات دختران قوی و تأثیرگذار و دستاوردهای چشمگیر آن‌ها روبرو می‌شوید اما افسردگی و اضطراب تهدیدی بسیار واقعی برای دختران است. ما در اینجا به شما راهکارهایی ارائه می‌دهیم تا به‌رغم همه مشکلات دخترتان بهترین و کامل‌ترین خودش باشد.

رازهای تربیت دختر شاد و قوی

درست است که دختران روی کاغذ خیلی خوب عمل می‌کنند اما زمانی که دقیق‌تر نگاه می‌کنیم این داستان موفقیت، کمی رنگ می‌بازد. درحالی‌که دستاوردهای دختران در سطح دانشگاهی در حال رشد است و آن‌ها همواره عملکرد بهتری نسبت به پسرها داشته‌اند، به همان نسبت میزان استرس، اضطراب و افسردگی آن‌ها نیز در حال رشد است. مطالعات اخیر نشان می‌دهد که میزان افسردگی در بین دختران تقریباً سه برابر پسران است.

این آمار نشان می‌دهد زمانی که دختران تمام تلاششان را می‌کنند تا به بهترین نحو خودشان را نشان دهند، از آن کار لذت نمی‌برند؛ و این شکاف موجود دقیقاً جایی است که والدین و معلم‌ها باید بر روی آن متمرکز شوند. مهم‌تر از اینکه دختران موفقی داشته باشیم باید یاد بگریم که چگونه شادی را به آن‌ها یاد بدهیم و دختران شادی داشته باشیم آن‌ها باید از روحیاتی برخوردار باشند تا بتوانند با چالش‌های زندگی در دوران بعد از بلوغ با موفقیت کنار بیایند و همچنین نسبت به خودشان حس خوبی داشته باشند.

تأثیرپذیری از مادر

فراموش نکنید که والدین بخصوص مادران بشدت بر روی دختران تأثیرگذارند. طبق آماری که از حدود 1100 دختر 13 تا 18 ساله گزارش‌شده 63% آن‌ها بیان کردند که الگوی آن‌ها در زندگی مادرشان است و 48% آن‌ها نیز گفتند زمانی که به مشکلی برمی‌خورند به اولین فردی که مراجعه می‌کنند مادرشان است. فقط 15% آن‌ها گفتند که برای مشورت گرفتن به دوستانشان رجوع می‌کنند. دختران جوان‌تر بیشتر به مادرشان گرایش دارند. دختران در دوران راهنمایی با دوستانشان مشورت می‌کنند اما مادرشان مطمئن‌ترین فرد برای آن‌هاست.

با توجه به یافته‌های تحقیق بالا و سایر نتایج باید در نظر داشته باشید که شما به‌عنوان مادر همه‌چیز دخترتان هستید. تمام گزارش‌ها تأیید می‌کنند که رفتار مادر جلوی دخترش تأثیر خیلی زیادی بر روی رفتار او خواهد گذاشت. سعی کنید در خانه یک مادر اکتیو باشید وقتی دخترتان می‌بیند که شما برای دویدن بیرون می‌روید و یا در خانه ورزش می‌کنید درواقع دارید به او یاد می‌دهید که بدنش را دوست داشته باشد.

به او کمک کنید تا احساس خاص بودن داشته باشد

بنا بر گزارش انجمن زنان دانشگاهی امریکا میزان اعتمادبه‌نفس در میان دختران در دوران راهنمایی و دبیرستان سه و نیم برابر کمتر از پسران است. حال چه باید کرد؟ با تشویق شخصیت و فردیت دختر جوانتان شما سکوهای قدرتمند عاطفی را در وجودش پایه گزاری می‌کنید تا زمانی که به سن نوجوانی می‌رسد بتواند با پیچیدگی‌های آن سن به‌خوبی کنار بیاید. بگذارید خودش را باور داشته باشد به او اجازه دهید تا استعدادهایش را بشناسد و خودش تصمیم بگیرد که در چه زمینه‌ای استعداد دارد. به‌جای اینکه اسمش را کلاس شنا بنویسید چون همه همکلاسی‌هایش این ورزش را انتخاب کرده‌اند و ورزش محبوبی است، فهرستی از گزینه‌هایی که می‌تواند انتخاب کند را برایش آماده کنید و اجازه دهید خودش از میان آن‌ها یکی را انتخاب کند. وقتی به چیزی علاقه نشان داد بگذارید تا برود و آن مسیر را تجربه کند.

اشتباهاتش را بپذیرد و تشویقش کنید

شاید برایتان عجیب باشد بدانید یکی از بهترین راه‌های بالا بردن اعتمادبه‌نفس دخترتان این است که اجازه دهید اشتباه کند. فلسفه پشت این ماجرا ازاین‌قرار است که ما سهواً زمانی دختران را با واژه «آفرین دختر خوب» تشویق می‌کنیم که کامل و بی‌نقص باشند. پس آن‌ها از این طریق به‌سرعت یاد می‌گیرند که اشتباه کردن به این معنی است که به‌اندازه کافی خوب نیستی. مشکل این روش این است که باعث می‌شود او در آینده از قدرت ریسک‌پذیری پایینی برخوردار شود و اعتمادبه‌نفسش را از دست بدهد.

ما می‌خواهیم که همه کارها را خودمان برای بچه‌ها انجام دهیم تا آن‌ها راحت‌تر زندگی کنند چراکه معتقدیم آنها در انجام آن کار موفق نخواهند بود. به دخترتان یاد دهید که اشتباهات امری عادی در زندگی هستند. درباره اقدامات اشتباه زندگی خودتان با او صحبت کنید و به او فرصت اشتباه کردن بدهید حتی اگر این اشتباهات از دید شما خیلی احمقانه به نظر برسند. فهرستی از کارهای کوچکی که می‌توانید به او یاد دهید آماده کنید تا با کمک هم انجامش دهید کارهایی مثل نیمرو درست کردن

به دخترتان کمک کنید تا احساس خاص بودن داشته باشد

فرایند یادگیری از طریق روش آزمون‌وخطا می‌تواند اعتمادبه‌نفسش را بالا ببرد. گاهی نیز می‌توانید باهم چیزهای جدید را امتحان کنید تجربه پخت یک شیرینی جدید، رفتن به کلاس هنرهای رزمی جایی که هردوی شما می‌توانید از ناکامل بودن و اشتباهات یاد بگیرید و شادباشید.

اعتماد به‌ نفس اجتماعی‌اش را بالا ببرید

شاید فکر می‌کنید که در حال حاضر نیاز نیست که نگران این مباحث در رابطه با کودکتان باشید اما شرایط سخت اجتماعی زودتر از آنکه فکرش را بکنید شروع می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهند که نیمی از کودکان و نوجوانان که تعداد زیادی از آنان دختران هستند خشونت در رابطه را تجربه می‌کنند. خشونت در رابطه زمانی است که سایر کودکان عمداً یک کودک را طرد می‌کنند یا دیگر کودکان را مجبور می‌کنند تا فرد مشخصی را طرد کنند. برخورد و دعوا در زندگی کودکان اجتناب‌ناپذیر است؛ و به همین دلیل نیاز هست که به دخترتان یاد دهید که چطور از پس این شرایط برآید.

احساسات ابزار فوق‌العاده قدرتمندی هستند و ما باید به مادران و دخترانمان آموزش دهیم که زمانی که شما عصبانی و ناراحت هستید چنین احساساتی نشان‌دهنده این است که چیزی برایتان مهم است و شما باید آن را بیان کنید. اول‌ازهمه عصبانیتتان را امری نرمال نشان دهید به این صورت که به دخترتان با توجه به شرایط سنی‌اش توضیح دهید که چه چیزی موجب آشفتگی شما شده است.

وقتی دخترتان دچار یکی از انواع مشکلات در ارتباطات اجتماعی‌اش شد مثلاً به یک مهمانی تولد دعوت نشد این اتفاق را نادیده نگیرد و به او نگویید که این اتفاق خیلی بزرگی نیست. وقتی این‌گونه رفتار می‌کنید این برایش به این معناست که احساساتش اهمیتی ندارند. بجای آن سعی کنید با او صحبت کنید و حرف‌هایش را بشنوید. اجازه دهید دخترتان عضو یک گروه باشد، چه این گروه یک تیم ورزشی باشد یا جمعی از دوستانش که در یک کلاس یک‌هفته‌ای هنر شرکت کرده‌اند. دختران وقتی با بچه‌های دیگر بر روی یک هدف مشترک کار می‌کنند از حس استقلال و افتخار سرشار می‌شوند حتی اگر این‌یک کار ساده مثل درست کردن یک تصویر کلاژ باشد.

ورزش‌های تیمی بخصوص می‌تواند برای دختران خیلی سودمند باشد زیرا بردوباخت انعطاف‌پذیری را به آن‌ها یاد می‌دهد. در نظرسنجی اخیری که از 400 زن که جزو مدیران ارشد در سراسر جهان هستند صورت گرفت، 94 درصد از آنان در فعالیت‌های ورزشی شرکت می‌کردند و 74 درصد از آنان اذعان داشتند که آن تجربه بر توانایی‌های شغلی آن‌ها تأثیرگذار بوده است. در انتها باید بگوییم که برای تمام چالش‌هایی که دخترتان با آن‌ها روبرو است و تمام تلاش‌هایی که شما می‌کنید تا به او کمک کنید تا در این میان راه خودش را پیدا کند هیچ‌چیزی مهم‌تر و قدرتمندتر از عشق بی‌قیدوشرط شما نسبت به او نیست. بیشتر از هر چیزی بچه‌ها دوست دارند پاسخ این سه سؤال را بدانند:

درباره من چه فکر می‌کنی؟

منو درک می‌کنی؟

چه آرزویی برایم داری؟

جوابهای شفافی به دخترتان در خصوص این سوالات بدهید و آینده او روشن‌تر از همیشه خواهد شد.

بعد از خواندن این مطلب به دیدن مطلب بلاگ آموزش نقاشی به کودکان- روش جدید بپردازید


آموزش نقاشی برای کودکان-روش جدید

من هم بعنوان یک پدر، دوست دارم بدانم که بهترین روش های علمی آموزش نقاشی به کودکم چیست؟ در این پست به خلاصه مقاله جدید Spramani Elaun (متخصص ویژه هنر کودکان) می پردازیم ببینیم چطور نقاشی را به کودکان 3 تا 9 ساله بطور جذاب تر و اصولی تری آموزش دهیم.

معرفی و آموزش نقاشی به کودکان یک تجربه فوق العاده به یادماندنی و مهم در زندگی آنهاست. خود من یکی از خاطرات شیرین زندگی ام، زمانی بود که برای دفعات اول شروع به خط کشیدن و نقاشی روی کاغذ کردم. کودکان آموزش نقاشی را با خط خطی کردن شروع می‌کنند. حدود 2 سالگی این خط خطی‌ها کنترل‌شده‌تر و تکراری می‌شوند و کودک رفته رفته می‌آموزد مداد شمعی و ماژیک را با انگشت شست بگیرد و بیشتر روی آن کنترل داشته باشد.

نقاشی در عین حال که به پرورش قدرت تجسم، خلاقیت و فکر کودک کمک فراوانی می کند، می تواند در او اشتیاق یا دلزدگی ایجاد کند! اما چگونه نقاشی را به فعالیتی لذت بخش برای کودک تبدیل کنیم؟

1-لباس هایی بپوشید که بتوان کثیف شان کرد

وقتی می خواهید به کودک آموزش نقاشی دهید به خودتان و کودک تان لباس های کهنه یا قدیمی یا هر نوع لباس ارزانی بپوشید که بون روی آنها کشید. لباسی شبیه به سرآشپزها که عالی می شود.

2-برای نقاشی آماده شوید

یک فضا برای این کار در نظر بگیرید و آماده کنید. فضایی که پنجره و تهویه مناسب داشته باشد. حتی می توانید در فضای باز این کار را انجام دهید که چه بهتر. اگر نزدیک حمام باشد که چه بهتر (سریعتر لباس های کثیف شده را برای بار بعد می شویید). به کودک بگویید که فقط کجا نقاشی کند.

این مطلب مهم را ازدست ندهید: چگونه هنرهای مختلف را خیلی ساده به کودکان آموزش دهیم؟

3- از ابزار استاندارد نقاشی استفاده کنید

 

 

مثل ویدیوی بالا، خیلی راحت ولی سرگرم کننده نقاشی را به او یاد بدهید. بعضی از آبرنگ ها حاوی ترکیبات شیمیایی سمی هستند یا مدادرنگی های استاندارد خریداری کنید. دقت کنید که هر وسیله نقاشی که می خرید، مخصوص گروه سنی کودکان باشد نه بزرگسالان.

 

 

4-اجازه دهید که کودکان دنیای نقاشی را جستجوکنند 

نقاشی و یادگیری پتانسیل هایش کمی وقت گیر است. سعی کنید برای نقاشی به کودک موضوع بدهید. مثلا موضوع پروژه امروز، نقاشی یک خانه با یک پدر، مادر برادر و خواهر خوشحال است.

5-آبرنگ و ماژیک

این دو جزو بهترین ابزار نقاشی کودکان هستند به هزاران دلیل که از حوصله این مقاله خارج است. بهتر است با آنها بر روی کاغذ، بورد نقاشی یا کاغذ آبرنگ نقاشی کنند.

کودکان همیشه جذب رنگ‌های غلیظ می‌شوند. آنها تمایلی به ترکیب ندارند و می‌توانند سطح سفید کاغذ را با غلظت بالای رنگی بپوشانند. بنابراین ابزار رنگی کودکان باید دارای غلظت رنگی مناسب باشد.

بین نقش رنگ و زندگی کودک یک حالت متواری است. 3 تا 6 سالگی کودک تحت تاثیر فشارهای درونی است و علاقه وافری به رنگ دارد و استفاده از رنگ بر شکل ظاهری مقدم است. هر چه سن بالاتر می‌رود، وابستگی بر رنگ، کم و توجه بر شکل و ظاهر آن بیشتر می‌شود. هر قدر کودک کوچک‌تر باشد از رنگ‌های زنده‌تر استفاده می‌کند. کودکانی که در کودکستان هستند، بیشتر از رنگ‌های گرم و تند استفاده می‌کنند. برخلاف کودکانی که در خانه نقاشی می‌کنند و از رنگ‌های سرد استفاده می‌کنند که به علت مشکلات عاطفی و روانی است.

6-ابزار سرگرم کننده جنبی

  • در کنار وسایل اولیه، می توانید از وسایلی مثل تمبر، برچسب ها، خط کش، سیب زمینی، مهر یا اسفنج هم که رنگی شده باشد استفاده کنید تا تجربه لذت بخشی برایشان فراهم بیاید.
  • همچنین یکی از مناسب‌ترین ابزار برای این سن پاستل روغنی است البته با کاغذ مناسب. کاغذ پاستل باید زبر باشد. توجه داشته باشید که بافت بسیار درشت و زبر توصیه نمی‌شود، به خصوص برای کودکان. چون کنترل وسیله روی بافت درشت مقوا راحت نیست.
  • دومین وسیله‌ای که برای کودکان پیشنهاد می‌شود گواش است. گواش از غلظت رنگی بالایی برخوردار است. دقت باید داشت تنها گواش مخصوص کودکان مناسب این گروه سنی است که احتیاج به ترکیب کردن آن با آب نیست و مستقیما می‌توانند قلمو را به داخل رنگ برده و روی کاغذ بکشند.

7-سن مناسب برای شروع یادگیری نقاشی

بهترین سن برای شروع آموزش به کودکان از پایان 4‌سالگی است. البته این موضوع برای همه صدق نمی‌کند. بعضی امکان ماندن در یک جای مشخص تحت عنوان کلاس به مدت نسبتا طولانی را ندارند یا اینکه آمادگی پذیرش آموزش در ‌آنها شکل نگرفته یا بعضی‌ها در 3 سالگی امکان آموزش درونشان شکل گرفته است

بعد از اتمام نقاشی، شروع به تمیز کردن محل به کمک خود کودک کنید. سپس کارهای او را به دیگران نشان دهید تا او را تحسین کنند.

 

 8-نکات دیگر

  • وسایل و ابزار هنری متفاوتی را در اختیار کودک بگذارید. فقط روی وسایل نقاشی تمرکز نکنید، کودکان می‌توانند طرح‌های مختلفی را روی ماسه بکشند و یا با گل سفالگری اشکالی را بسازند و آن‌ها را روی صفحه‌ای بچسبانند. برای آن‌ها رنگ‌های قابل شستشو، گل سفالگری، گچ، قیچی‌های مخصوص کودکان و کاغذهای مختلف تهیه کنید و در محلی که دسترسی به آن‌ها راحت باشد قرار دهید.
  • سوالات باز بپرسید. وقتی که نقاشی کودک را می‌بینید نپرسید «این چیه؟» درعوض بپرسید «میشه درباره نقاشی‌ات برای من توضیح بدهی؟» اگر برای صحبت کردن از نقاشی ذوق و شوق داشت، سوالات بیشتری بپرسید. وقتی که کودک به صورت تجسمی نقاشی می‌کند، معمولا داستانی را تصور می‌کند. پرسیدن درباره جزئیات آن داستان آن‌ها را تشویق به کشیدن جزئیات بیشتر می‌کند.
  • نقاشی‌های کودک را به دیگران نشان دهید و از آن‌ها نگهداری کنید. با نصب کارهای هنری کودک روی دیوار او متوجه اهمیت و جذابیت کارهایش می‌شود. به جای ستایش تک تک نقاشی‌ها، آن‌ها را در معرض نمایش بگذارید. لازم نیست تمامی نقاشی‌ها را به دیوار بزنید. از کودک بپرسید کدام‌یک از نقاشی‌ها را می‌خواهد به دیوار بزند و یا یک نمایشگاه متغیر درست کنید و نقاشی‌ها را هفتگی یا ماهیانه عوض کنید. نمونه نقاشی‌های کودک را در جایی نگهداری کنید تا او بتواند روند پیشرفت آن‌ها را ببیند.بعد از خواندن این مطلب به دیدن عکس کارتون تام و جری و عکس کارتون باب اسفنجی بپردازید.